نگاه کن!
امروز شعری از من زاده می شود
که از درونم ، دل به #دریا زده است
بگذار از دریا نشانی تورا بگیرم
می خواهم سپیدی دفترم آنقدر از تو پر شود
و بخوانند مردم همه شعر هایم را
و بدانند چقدر دوستت دارم
تو همان موج زیبایی
که از افق … آرام آرام به سویم می آیی
و من هم خاموش
بر روی تخته سنگی
به انتظار نشسته ام
و آنقدر دلتنگم
همچون #ساحل
که برای دریایش بیقراری می کند
نگاه کن عزیزم
آغوش ساحل برای دریا کافی است
و آغوش من هم برای تو
حواست اینجا هست؟
چشمانت را باز کن
#ماسه ها جشن گرفتند
صدف ها خوشحالند
و مرغابی ها آهنگ دیدار می نوازند/
خوب نگاه کن
هنوز هم ماسه ها خیس مانده اند
درست … مثل چشمانم/
می بینی؟
چطور امروز ساحل نزدیکمان می کند
و با نسیم خنکش
گیسوانت را تاب می دهد
که حتی آن دور قایق صیاد هم
با نگاهت می رقصد
بله عزیزم
اینجا ساحل است
و دریا یعنی تو
.
#نوپا
