یک شادمهر

در برابر باران شعرم، برایت چتری خواهد شد در مقابل آفتاب شعرم، برایت خنکای نسیمی خواهد شد در سوز سرما برایت آتشی خواهد شد و در ژرفای شب چراغ دستانت. هر وقت که دیدی چتر و خنکای نسیم ات نبود هر وقت آتش و چراغ ات نبود بدان که شعرهایم غروب کرده اند وُ من …

کلبه ام پنجره ای باز به دریا دارد خوب من! منظره ی خوب ، تماشا دارد ساختم آینه ای را به بلندای خیال تا خودت را به تماشای خودت وا دارد راز گیسوی تو دنیای شگفت انگیزی است که به اندازه ی صد فلسفه معنا دارد گوش کن خواسته ام خواهش بی جایی نیست اگر …

امشب شب جمعه ست، جمعه!… و تو غمگینی من در کنارت هستم و من را نمی بینی هی عکس ها دور سرت در گریه می گردند «آهنگران»، «چمران»، «جهان آرا» و «آوینی» . یادت می آید: «قرمه سبزی دوست دارم با…» از انعکاس عکس گنگت داخل سینی . «احمد» پدر را اشتباهی محض می داند …

هزار گل اگرم هست ، هر هزار تویی گل اند اگر همه اینان ، همه بهار تویی به گرد حُسن تو هم ، این دویدگان نرسند پیاده اند حریفان و شهسوار تویی زلال چشمه‌ جوشیده از دل سنگی الا که آینه‌ صبحِ بی ‌غبار تویی دلم هوای تو دارد ، هوای زمزمه ات بخوان که …

با لب سُرخٓت مرا یاد خدا انداختی روزگارت خوش که از میخانه,مسجد ساختی روی ماه خویش را در برکه میدیدی ولی سهم ماهی های عاشق را چه خوش پرداختی ما برای باتو بودن عمر خود را باختیم بد نبود ای دوست گاهی هم تو دل می باختی من به خاک افتادم اما این جوانمردی نبود …