حتما تا الان این جمله را دست کم یک بار در صفحه فیس بوک یا اینستاگرام دوستانتان یا گروه های تلگرامی دیده‌اید. یا شاید هم خود شما از آن دست کسانی باشید که آن را روی دیوارشان (Wall) در فیس بوک یا استاتوس‌های تلگرام و اینستاگرام و واتساپ… به اشتراک گذاشته‌اید. اما وقتی امروز برای بار اِنُم این جمله جلوی چشمم پدیدار شد تصمیم گرفتم یک پست در موردش بگذارم!
درد من حصار برکه نیست ،
درد من زیستن با ماهیانی ست که
فکر دریا به ذهنشان خطور نکرده است#صمد_بهرنگی
#ماهی_سیاه_کوچولو
این سخن بی‌شک از صمد بهرنگی نیست! ماهی سیاه کوچولو، یک کتاب برای کودکان است که تنها چند ده صفحه بیشتر ندارد.
من نمی‌فهمم چرا ملت یه کتاب کوچک را اول مطالعه نمیکنند تا بعد نظرشان را درباره «قطعه‌های زیبایش» نقل کنند.
این جمله رو یکی از نویسندگان ادبیات داستانی (نجف دریابندری) در سال ۱۳۴۹ به مناسبت سومین سالگرد انتشار کتاب ماهی سیاه کوچولو و در مصاحبه با مجله سپید و سیاه در توصیف اثر جاودان صمد بهرنگی به زبان آورده است.
